PRZEKŁAD SLANGU W FILMIE

Praca Michała Garcarza jest pozycją ze wszelkich miar pożądaną i oczekiwaną na polskim rynku wydawniczym. Sprawy tłumaczenia na potrzeby mediów, a w tym przypadku na potrzeby filmów przedstawianych w telewizji, interesują teorię i praktykę przekładu na świecie od dobrych 15 lat. Niestety na naszym rynku wydawniczym tego typu pozycji jest relatywnie mało, a jeżeli są, to najczęściej w językach obcych (…), co nie daje możliwości dostępu do nich szerszej publiczności.
(…) Praca jest bogata w wiele informacji dotyczących przekładu na potrzeby mediów. Wiele analiz jest bardzo użytecznych z poznawczego i dydaktycznego punktu widzenia. I nie myślę tu tylko o aspektach tłumaczeniowych. Istotny, również z punktu widzenia lingwistycznego, wydaje mi się rozdział II, poświęcony definicji slangu, uwarunkowaniom socjologicznym jego występowania i jego wykładnikom językowym. Dla przeciętnego czytelnika również wiele porządkujących informacji znajduje się w rozdziale III, mówiącym o założeniach przekładu filmowego. Dobre wydaje mi się odwoływanie się do teorii relewancji i teorii skoposu, które same w sobie nie zajmowały się przekładem filmowym , ale mogą znaleźć zastosowanie do omawianej problematyki.
[Z recenzji prof. dr hab. Teresy Tomaszkiewicz]