MOWA OLIMPIJSKA O RELIGII I PIĘKNIE Dion z Prusy

Dion z Prusy to jeden z najsławniejszych mówców antycznych. Poglądy zawarte w jego mowach dotyczą kwestii filozoficznych, literackich, politycznych, historycznych i religijnych. Stanowią ważne świadectwo epoki, zwłaszcza kręgów związanych z ówczesną elita intelektualną. Dion w swej mowie stawia pytanie o pochodzenie ludzkiej wiedzy o bóstwie oraz przedstawia własną interpretację religii greckiej.

Mowa olimpijska zaliczana jest do czołowych utworów epoki hellenistycznej. Jej autor, Dion z Prusy, jeden z najwybitniejszych retorów greckich, stworzył ją niedługo po 100 r. n.e. W mowie tej przedstawił koncepcję poznania bóstwa i jego roli w świecie, nawiązującą do ówczesnych nurtów filozofii greckiej. Religijność Diona kieruje się bezpośrednio ku Zeusowi jako twórcy i dobremu władcy świata. Swoistą cechą Mowy olimpijskiej jest podkreślenie roli artysty, który symbolicznie przedstawia przez swą sztukę naturę boga. Dion zastanawia się nad możliwościami sztuki poetyckiej i rzeźbiarskiej w tym względzie. Dzieło to jest więc istotne dla poznania kultury i filozofii klasycznej, a także dla refleksji religioznawczej, teologicznej i artystycznej. Obecne tłumaczenie Mowy olimpijskiej jest pierwszym w języku polskim, towarzyszy mu obszerny wstęp i liczne objaśnienia.