’Abdu’l-Baha MOWY PARYSKIE

"Pierwsze wydanie Paris Talks opublikowane w 1912 przez wydawnictwo Unity Press, Surrey, zawierało przemówienia `Abdu'l-Bahy, wygłoszone w Paryżu w okresie od października do grudnia 1911 roku. W drugim wydaniu z 1915 roku dodano jeszcze dodatkowo materiał, na który złożyły się trzy przemówienia oraz jedna Tablica zapisane podczas pobytu `Abdu'l-Bahy w Anglii w 1912-13. Odtąd wszystkie następne wydania zawierały już te dodatkowe materiały, które odtąd zwyczajowo włącza się do tej książki. Jednak po pewnym przemyśleniu, w tym ostatnim wydaniu dodatkowy materiał został umieszczony jako trzecia część tekstu, który dotąd składał się z dwóch części. Po raz pierwszy także mowy ponumerowano i wprowadzono indeks oparty na numerach akapitów dla ułatwienia w poszukiwaniach informacji w tłumaczeniach, zgodnie z ustaleniami Międzynarodowej Konferencji Wydawców Bahaickich z 1992 roku.

Podczas pobytu we Francji `Abdu'l-Bahá przemawiał po persku, a Jego przemówienia tłumaczono na francuski. Paris Talks jest oryginalnym zbiorem notatek, sporządzonych przez cztery panie przybyłe z Wielkiej Brytanii: Lady Sarah Louisa Blomfield, jej dwie córki, Mary Esther Blomfield and Rose Ellinor Cecilia Blomfield oraz Beatrice Marion Platt. `Abdu'l-Bahá podsunął myśl opublikowania tych notatek i po przetłumaczeniu na angielski, ukazały się one drukiem. Pomimo obaw czterech tłumaczek, owoc ich wspólnych wysiłków, Paris Talks, okazał się ulubioną i cieszącą się ogólną popularnością książką bahaicką, która ukazała się w wielu językach. Mimo, że można się w niej dopatrzyć pewnej niejednolitości stylu pomiędzy poszczególnymi mowami, jak to się zdarza w przypadku prac zbiorowych, jednak ażeby zachować autentyczność dzieła, dokonano w niej jedynie niewielu koniecznych zmian z pozwoleniem Powszechnego Domu Sprawiedliwości.

Od roku 1912 opublikowano ogólnie jedenaście wydań [w języku angielskim w Wielkiej Brytanii] i wiele wznowień, natomiast w Stanach Zjednoczonych mowy `Abdu'l-Bahy ukazały się pod tytułem Wisdom of `Abdu'l-Bahá.

Pierwszy przekład polski ukazał się w roku 1915, oparty na wydaniu niemieckim Wilhelma Herrigela, opublikowany przez Związek Śląskich Spirytystów pod tytułem Ewangelia Pokoju i Miłości dla naszych czasów.

Obecna wersja została opracowana na podstawie dwunastego wydania tekstu angielskiego oraz wydania francuskiego z roku 1980".

[Przedmowa]

"`Abdu'l-Bahá, syn proroka Bahá'u'lláha, który dał początek Wierze Bahá'í, urodził się 23 maja 1844 r. w Iranie. Jego dzieciństwo i młodość upłynęły w atmosferze ciągłych trosk i nieszczęść. Jako dziewięcioletni chłopiec musiał opuścić kraj rodzinny, aby towarzyszyć swemu ojcu na wygnaniu.
Kiedy miał 24 lata, zatrzasnęły się za nim bramy więzienia Saint-Jean-d'Acre, ażeby otworzyć się dopiero w czterdzieści lat później. Wyszedł na wolność w wieku 64 lat i dopiero wtedy mógł rozpocząć misję zleconą mu przez Bahá'u'lláha. Pomimo swego wieku i osłabienia, spowodowanego długim uwięzieniem, podjął się przeniesienia na Zachód posłannictwa miłości, pokoju i sprawiedliwości objawionego przez Bahá'u'lláha. W roku 1910 wsiadł na statek, aby odwiedzić Egipt, Europę i Stany Zjednoczone. Właśnie w czasie tej podróży – w roku 1911– w Paryżu zostały spisane jego mowy.

W testamencie Bahá'u'lláh wyznaczył go na spadkobiercę tłumaczeń swoich świętych pism i nadał mu tytuł Centrum Przymierza, czyli łącznika między Bogiem a ludzkością w naszej epoce.

`Abdu'l-Bahá ze swojej strony pozostawił testament, w swej istocie prawdziwy kodeks zasad przyszłego światowego porządku bahaitów.
Wszyscy bahaici widzą w nim doskonały przykład zarówno wiary, jak i niespotykanej wiedzy, uznając Go za zwierciadło bez skazy odbijające światło Bożego Proroka.

Po wyjściu z więzienia `Abdu'l-Bahá dawał wielokrotnie przykłady nadzwyczajnej energii i odwagi. Podróżował, zachęcał wiernych, nauczał tak niewykształconych jak i erudytów, wspomagał biednych, pielęgnował chorych i odpowiadał na niezliczone listy, które zewsząd do Niego napływały.

Zmarł 28 listopada 1921 r. po dwudziestu dziewięciu latach osobistego posłannictwa. Pozostały po nim tysiące notatek, modlitw, poematów i komentarzy".

[Wstęp według wydania francuskiego z 1980 roku].

SPIS TREŚCI:

Od polskiego wydawcy
Przedmowa
Wstęp

Część I

• Obowiązek życzliwości i sympatii wobec obcych i cudzoziemców
• Moc i wartość myśli zależą od wprowadzania ich w czyn
• Bóg jest miłosiernym Lekarzem, który przynosi prawdziwe uleczenie
• Konieczność zjednoczenia ludów Wschodu i Zachodu
• Bóg wie wszystko, ale Jego samego nie można ogarnąć
• Smutne powody wojny i obowiązek każdego człowieka dążenia do pokoju
• Słońce Prawdy
• Słońce Prawdy świeci dziś na Wschodzie i na Zachodzie
• Powszechna miłość
• Uwięzienie 'Abdu'l-Bahy
• Największy dar boży dla ludzi
• Chmury, które zasłaniają Słońce Prawdy
• Przesądy religijne
• Dobrodziejstwa, które Bóg wyświadcza ludziom
• Piękno i harmonia w różnorodności
• Prawdziwe znaczenie proroctw o powrocie Chrystusa
• Duch Święty - moc pośrednicząca miedzy Bogiem a człowiekiem
• Podwójna natura człowieka
• Postęp materialny i duchowy
• Ewolucja materii i rozwój duszy
• Duchowe spotkania w Paryżu
• Dwa rodzaje światła
• Duchowe dążenia na Zachodzie
• Przemowa w pracowni artysty w Paryżu
• Baha'u'llah
• Dobre idee muszą zmienić się w czyn
• Prawdziwe znaczenie chrztu przez wodę i ogień
• Wykład podczas Zgromadzenia Spirytualistów
• Rozwój ducha
• Życzenia i modlitwy 'Abdu'l-Bahy
• Dotyczy ciała, duszy i ducha
• Bahaici muszą pracować sercem i duszą nad poprawą sytuacji na świecie
• O oszczerstwie
• Bez siły ducha nie może być prawdziwego szczęścia ani postępu
• Radość i cierpienie
• Doskonałe ludzkie uczucia i cnoty
• Okrutna obojętność ludzka wobec innych ras
• Nie można się zniechęcać tym, że jest nas niewielu
• Wypowiedź Abdu'l-Bahy w kościele pastora Wagnera

Część II

• Towarzystwo Teozoficzne, Paryż
• Pierwsza zasada: Poszukiwanie prawdy
• Druga zasada: Jedność rodzaju ludzkiego
• Trzecia zasada: Religia powinna być podstawą miłości i przyjaźni
• Czwarta zasada: Zgoda pomiędzy religią i nauką
• Piąta zasada: Obalenie przesądów
• Szósta zasada: Środki egzystencji
• Siódma zasada: Równość między ludźmi
• Ósma zasada: Pokój powszechny
• Dziewiąta zasada: Niemieszanie religii i polityki
• Dziesiąta zasada: Równość płci
• Jedenasta zasada: Potęga Ducha Świętego
• Wielka i Chwalebna Sprawa
• Ostatnie zebranie

Część III

• Przemówienie Abdu'l-Bahy w Bahaickim Domu Spotkań
• Modlitwa
• Zło
• Postęp duszy
• Cztery rodzaje miłości
• Tablica Abdu'l-Bahy

Indeks

bahaizm