"Pierwsze wydanie Paris Talks opublikowane w 1912 przez wydawnictwo Unity Press, Surrey, zawierało przemówienia `Abdu'l-Bahy, wygłoszone w Paryżu w okresie od października do grudnia 1911 roku. W drugim wydaniu z 1915 roku dodano jeszcze dodatkowo materiał, na który złożyły się trzy przemówienia oraz jedna Tablica zapisane podczas pobytu `Abdu'l-Bahy w Anglii w 1912-13. Odtąd wszystkie następne wydania zawierały już te dodatkowe materiały, które odtąd zwyczajowo włącza się do tej książki. Jednak po pewnym przemyśleniu, w tym ostatnim wydaniu dodatkowy materiał został umieszczony jako trzecia część tekstu, który dotąd składał się z dwóch części. Po raz pierwszy także mowy ponumerowano i wprowadzono indeks oparty na numerach akapitów dla ułatwienia w poszukiwaniach informacji w tłumaczeniach, zgodnie z ustaleniami Międzynarodowej Konferencji Wydawców Bahaickich z 1992 roku.
Podczas pobytu we Francji `Abdu'l-Bahá przemawiał po persku, a Jego przemówienia tłumaczono na francuski. Paris Talks jest oryginalnym zbiorem notatek, sporządzonych przez cztery panie przybyłe z Wielkiej Brytanii: Lady Sarah Louisa Blomfield, jej dwie córki, Mary Esther Blomfield and Rose Ellinor Cecilia Blomfield oraz Beatrice Marion Platt. `Abdu'l-Bahá podsunął myśl opublikowania tych notatek i po przetłumaczeniu na angielski, ukazały się one drukiem. Pomimo obaw czterech tłumaczek, owoc ich wspólnych wysiłków, Paris Talks, okazał się ulubioną i cieszącą się ogólną popularnością książką bahaicką, która ukazała się w wielu językach. Mimo, że można się w niej dopatrzyć pewnej niejednolitości stylu pomiędzy poszczególnymi mowami, jak to się zdarza w przypadku prac zbiorowych, jednak ażeby zachować autentyczność dzieła, dokonano w niej jedynie niewielu koniecznych zmian z pozwoleniem Powszechnego Domu Sprawiedliwości.
Od roku 1912 opublikowano ogólnie jedenaście wydań [w języku angielskim w Wielkiej Brytanii] i wiele wznowień, natomiast w Stanach Zjednoczonych mowy `Abdu'l-Bahy ukazały się pod tytułem Wisdom of `Abdu'l-Bahá.
Pierwszy przekład polski ukazał się w roku 1915, oparty na wydaniu niemieckim Wilhelma Herrigela, opublikowany przez Związek Śląskich Spirytystów pod tytułem Ewangelia Pokoju i Miłości dla naszych czasów.
Obecna wersja została opracowana na podstawie dwunastego wydania tekstu angielskiego oraz wydania francuskiego z roku 1980".
[Przedmowa]
"`Abdu'l-Bahá, syn proroka Bahá'u'lláha, który dał początek Wierze Bahá'í, urodził się 23 maja 1844 r. w Iranie. Jego dzieciństwo i młodość upłynęły w atmosferze ciągłych trosk i nieszczęść. Jako dziewięcioletni chłopiec musiał opuścić kraj rodzinny, aby towarzyszyć swemu ojcu na wygnaniu.
Kiedy miał 24 lata, zatrzasnęły się za nim bramy więzienia Saint-Jean-d'Acre, ażeby otworzyć się dopiero w czterdzieści lat później. Wyszedł na wolność w wieku 64 lat i dopiero wtedy mógł rozpocząć misję zleconą mu przez Bahá'u'lláha. Pomimo swego wieku i osłabienia, spowodowanego długim uwięzieniem, podjął się przeniesienia na Zachód posłannictwa miłości, pokoju i sprawiedliwości objawionego przez Bahá'u'lláha. W roku 1910 wsiadł na statek, aby odwiedzić Egipt, Europę i Stany Zjednoczone. Właśnie w czasie tej podróży – w roku 1911– w Paryżu zostały spisane jego mowy.
W testamencie Bahá'u'lláh wyznaczył go na spadkobiercę tłumaczeń swoich świętych pism i nadał mu tytuł Centrum Przymierza, czyli łącznika między Bogiem a ludzkością w naszej epoce.
`Abdu'l-Bahá ze swojej strony pozostawił testament, w swej istocie prawdziwy kodeks zasad przyszłego światowego porządku bahaitów.
Wszyscy bahaici widzą w nim doskonały przykład zarówno wiary, jak i niespotykanej wiedzy, uznając Go za zwierciadło bez skazy odbijające światło Bożego Proroka.
Po wyjściu z więzienia `Abdu'l-Bahá dawał wielokrotnie przykłady nadzwyczajnej energii i odwagi. Podróżował, zachęcał wiernych, nauczał tak niewykształconych jak i erudytów, wspomagał biednych, pielęgnował chorych i odpowiadał na niezliczone listy, które zewsząd do Niego napływały.
Zmarł 28 listopada 1921 r. po dwudziestu dziewięciu latach osobistego posłannictwa. Pozostały po nim tysiące notatek, modlitw, poematów i komentarzy".
[Wstęp według wydania francuskiego z 1980 roku].
SPIS TREŚCI:
Od polskiego wydawcy
Przedmowa
Wstęp
Część I
- Obowiązek życzliwości i sympatii wobec obcych i cudzoziemców
- Moc i wartość myśli zależą od wprowadzania ich w czyn
- Bóg jest miłosiernym Lekarzem, który przynosi prawdziwe uleczenie
- Konieczność zjednoczenia ludów Wschodu i Zachodu
- Bóg wie wszystko, ale Jego samego nie można ogarnąć
- Smutne powody wojny i obowiązek każdego człowieka dążenia do pokoju
- Słońce Prawdy
- Słońce Prawdy świeci dziś na Wschodzie i na Zachodzie
- Powszechna miłość
- Uwięzienie 'Abdu'l-Bahy
- Największy dar boży dla ludzi
- Chmury, które zasłaniają Słońce Prawdy
- Przesądy religijne
- Dobrodziejstwa, które Bóg wyświadcza ludziom
- Piękno i harmonia w różnorodności
- Prawdziwe znaczenie proroctw o powrocie Chrystusa
- Duch Święty - moc pośrednicząca miedzy Bogiem a człowiekiem
- Podwójna natura człowieka
- Postęp materialny i duchowy
- Ewolucja materii i rozwój duszy
- Duchowe spotkania w Paryżu
- Dwa rodzaje światła
- Duchowe dążenia na Zachodzie
- Przemowa w pracowni artysty w Paryżu
- Baha'u'llah
- Dobre idee muszą zmienić się w czyn
- Prawdziwe znaczenie chrztu przez wodę i ogień
- Wykład podczas Zgromadzenia Spirytualistów
- Rozwój ducha
- Życzenia i modlitwy 'Abdu'l-Bahy
- Dotyczy ciała, duszy i ducha
- Bahaici muszą pracować sercem i duszą nad poprawą sytuacji na świecie
- O oszczerstwie
- Bez siły ducha nie może być prawdziwego szczęścia ani postępu
- Radość i cierpienie
- Doskonałe ludzkie uczucia i cnoty
- Okrutna obojętność ludzka wobec innych ras
- Nie można się zniechęcać tym, że jest nas niewielu
- Wypowiedź Abdu'l-Bahy w kościele pastora Wagnera
Część II
- Towarzystwo Teozoficzne, Paryż
- Pierwsza zasada: Poszukiwanie prawdy
- Druga zasada: Jedność rodzaju ludzkiego
- Trzecia zasada: Religia powinna być podstawą miłości i przyjaźni
- Czwarta zasada: Zgoda pomiędzy religią i nauką
- Piąta zasada: Obalenie przesądów
- Szósta zasada: Środki egzystencji
- Siódma zasada: Równość między ludźmi
- Ósma zasada: Pokój powszechny
- Dziewiąta zasada: Niemieszanie religii i polityki
- Dziesiąta zasada: Równość płci
- Jedenasta zasada: Potęga Ducha Świętego
- Wielka i Chwalebna Sprawa
- Ostatnie zebranie
Część III
- Przemówienie Abdu'l-Bahy w Bahaickim Domu Spotkań
- Modlitwa
- Zło
- Postęp duszy
- Cztery rodzaje miłości
- Tablica Abdu'l-Bahy
Indeks
bahaizm
